Tag: Manon Sikkel

Tussentechnologie

Vrijdag was het weer Brightnight – een vermakelijke avond in de Zwijger waar liefhebbers van nieuwe techy-trends en hippe dingen bijeenkomen. En ja hoor, daar was het weer: een presentatie van een e-reader. Het ging hier om Liquavista – een technologie die alle andere e-readers overbodig zal maken. Mooi spul, dat werd wel duidelijk.

liquavistaNu zal ik niet betwisten dat een text-only, zwart-wit-e-reader een beetje ouderwets aanvoelt. En ik moet ook zeggen dat ik tot nu toe niet naar de winkel ben gerend om er een te kopen (ja, ik hou echt wel van lezen). Maar of Liquavsta met een kleuren e-reader met video-capaciteiten mijn hart sneller zal doen kloppen? Nah… de huidige e-readers (ook de modelletjes die Liquavista nu heeft) zijn typisch een geval van wat ik graag tussentechnologie noem: het houdt ons tussendoor even bezig en dient als voorstudie voor wat komen gaat.
CDi (de interactieve cd-roms voor op TV van Philips) en WAP en iMode (voorlopers van huidige mobiele technologie) zijn voorbeelden van tussentechnologie. Leuk maar te weinig reden om het te gebruiken.

Maar waarom zijn uitgevers en auteurs momenteel in rep en roer als ze het over de opkomst van e-readers hebben?

Dit laatste maak ik van dicht bij mee tijdens discussies ‘s avonds op de bank met de succesvolle auteur die mijn leven deelt. Zij maakt zich boos over de voorwaarden die auteurs moeten accepteren als het gaat om de rechten die zij krijgen bij de verkoop van e-books.
Maar leest iemand die dingen dan? En zeg dan niet meteen dat er best veel Kindels  worden verkocht want van deze e-reader van Amazon heb ik in Nederland zelden gehoord. Durft iemand te zeggen dat e-readers in de huidige vorm ooit echt succesvol zullen worden? Nee toch?

Ik denk dat auteurs rustig een slechte deal voor een jaar of twee kunnen aanvaarden
Laat die uitgevers maar even experimenteren. Je zal er niet arm door worden. Lijkt mij.
Ik geloof wel dat heel veel mensen over 10 jaar digitaal boeken zullen lezen. Maar hoe dat er dan uitzien? Ik gok meer op zuinige laptops of zoiets als de iSlate.

Even afwachten met die tussentechnologie.

p.s  Dear Liquvista:  send me a demo and I’ll write a fair review!

Advertisement

Nieuwe blog! Een experiment in ranking.

Het is al jaren geleden dat ik een blog schreef. Ik noemde het toen nog niet eens een blog. Ha… hoe oud moet die man wel niet zijn… Maar het was wel zoiets: korte stukjes achter elkaar die samen een soort geheel vormen. Het had toen de naam ” reflecties van de werkvloer” (van een internet-bureau). Ik stuurde de stukjes ook naar een mailinglijst en het werd gelezen. Ik hield daarmee op toen ik het te druk kreeg met ander schrijfwerk naast mijn werk voor ICATT (dat internet-bureau) en hobbies zoals kookboeken.

Maar een nieuw jaar en nieuwe kansen. Waar begin je dan een blog? Technisch gezien lijkt een blog eenvoudig. Korte stukjes onder elkaar.  Als internetbureau knutsel je dus zoiets zelf wel bijelkaar… 

Ik vraag het aan mijn wederhelft. Manon Sikkel – onlangs nog genomineerd voor de Dutch Bloggies – is naast haar werk als journalist en schrijver een social media power-user met WordPress (de software achter deze blog) als een van haar gereedschappen. Als je vraagt waarom het zo goed is, dan volgt  een uiteenzetting over de vele handige features. Maar als je naast haar zit (bloggen kan namelijk makkelijk halverwege een film op TV) dan zie je 1. Statistieken en 2. Statistieken. Je wilt tenslotte gevonden worden. Het is naast een passie ook personal-marketing en dat moet het wel een beetje gelezen worden.

En daar ligt de kracht van WordPress. Het wordt onwaarschijnlijk goed gevonden door Google. En het kent nu ook een integratie met LinkedIn. Ook handig.

Maar hoe goed is die ranking, zoals dat heet in Google-speak? Ik doe een experiment. Ik zet hier het woord Hindoestaanse Porno. U leest het goed. Hindoestaanse Porno. Dit is de naam van een vis die ik eens deelde met Manon (Manon heb ik nog steeds, de vis is dood). In een blog noemde zij al onze vis en dit leidt tot de dag van vandaag tot een enorme stroom bezoekers. Je kunt natuurlijk beargumenteren dat het vooral de roem van Manon is (tenslotte een winnaar van prijzen voor haar schrijfwerk) of de duizenden links die leiden naar haar blog of  – nog waarschijnlijker – haar vele fans. Maar ik zeg dus: het is de ranking van WordPress voor Google.

Deze blog is nog niet bekend. Deze blog is nog niet gelinkt. Wat weet Google?
Over een paar weken leest u hier de uitslag van mijn onderzoek.